Samen leven met twee zoons met autisme

Wat is lastig?

Geen geluid in huis
Mijn oudste zoon werkt 5 dagen voor zijn stage thuis. Veel bellen aan de telefoon. Daardoor kunnen wij dus boven in huis geen geluid maken. Want dat stoort heel snel. Dus de wasmachine kan overdag niet aan, en je kan niet even stofzuigen, of wat dan ook. Ja, dat is allemaal het probleem niet. Maar daar moet je gewoon even rekening mee houden.

Praktijkexamens
Mijn andere zoon zit wel in zijn eindexamen jaar. Dus dat is echt passen en meten. Hij vraagt veel begeleiding, en de ambulante begeleider komt niet meer. Ja, we hebben héél erg veel werk hieraan, naast ons eigen werk. Want hij heeft geen gewone lessen, hij heeft alleen maar inhaal en herkansingen en dat soort dingen. Heel veel toetsen online, heel veel examens online. Dat vraagt om aandacht.

Bij bepaalde dingen moeten ze filmen ter beoordeling. Daar waren we soms gewoon hele dagen mee bezig met uitpluizen: wat nu? Helaas trok zijn mentor het allemaal niet. Die zat in de privé situatie al veel langer in een vervelende situatie en die is in de afgelopen 2 weken ook nog verhuisd. Dus daar kregen we ook niet écht de begeleiding van die we nodig. Dus we moesten heel veel zelf vragen steeds. Waar andere klassen dus wel meer duidelijkheid krijgen. Uiteindelijk, als het goed is, horen we eind deze week of er nog dingen zijn die die alsnog moet gaan herkansen.

Schipperen
Dus daar, ja daar schipperen we de tijd een beetje tussen [lachend] al die dingen.

Schoolwerk
We hebben ook van mijn moeder nog een extra laptop geleend. Als we hem boven, op zijn kamer achter een computer zetten, en zeggen ‘ga dit doen’, dan wordt dat niks. Dus dan zat hij hier tegenover mij en dat moest je het continue in de gaten houden.. Want op het moment dat hij even iets niet snapt, dan gaat hij het niet vragen. Nee, dan gaat hij een spelletje doen.

Zelf werken
Werken met de jongens thuis? Nou dat is soms lastig. Het is soms moet je gewoon puzzelen van wanneer kan het wel en wanneer kan het niet.  Gister heeft mijn zoon de hele ’s middags niet buiten met hout kunnen zagen, en dingen kunnen doen, omdat ik vergaderingen had. Dus dat lukte niet. Dus nu ga ik wel op de bank zitten werken, en dan kan hij wel in de tuin zagen. Dat is puur om bezig te houden. Om maar te zorgen dat hij niet anders de godganse dag op de telefoon of de computer of de PlayStation of wat dan ook zit. Maar de buren vinden het niets…

Wat werkt?

Verlichting door sportleraar
De sportleraar van haar zoon komt eindelijk weer, wat een verlichting is. “Ik ben niet ziek, jullie zijn niet ziek dus als we de anderhalve meter ongeveer aanhouden” zei de leraar. Die komt 1 keer in de week om in ieder geval die 3 uurtjes iets te doen met mijn zoon. Dat is echt heel erg prettig. Dan kan hij sporten, zoals hij dat altijd heeft gedaan. Dan gaan ze naar buiten en zet de trainer een parcours uit en dan gaat ze wel gewoon lekker buiten trainen.

Dagritme
Mijn zoon gaat pas in september weer naar school…. Hij wordt verplicht wel elke ochtend om 8 uur zijn bed uitgetrokken. Want als we dat niet doen dan wordt het helemaal een zooitje. Het is toch elke week weer net iets anders met mij of werk.” Dit is onrustig, maar ergens een schema aanhouden helpt voor de structuur van haar zoon.

Foto is het pakket dat ik kreeg van mijn werk… fijn hoor!